Þannig að hér er tilraun þrjú:
Við Harpa erum á hosteli hér í Munchen nálægt aðalbrautarstöðinni. Mjög nálægt, í næstu götu við, en þetta er samt mjög fínt og snyrtilegt allt saman (já, ég er með fordóma gagnvart gististöðum nálægt aðaljárnbrautarstöðvum). Það er hérna fólk alls staðar að úr heiminum og þó nokkuð um fólk frá Asíu.
Núna er ég ekki sérstaklega lítil kona en mér finnst yfirleitt ég heldur ekki vera neinn risi. Þangað til ég fór inná bað í morgun. Nývöknuð með myndarlegan samfarahnakka (eins og sagt er, það var ekki raunverulega orsök hins úfna hárs - líklegri ástæða var gríðarlega stór og óstýrilátan koddi sem ég barðist við í alla nótt), í plastinniskóm og náttfötum. Fyrir framan hvern einasta spegil og vask stóðu nokkrar asískar skólastelpur. Þær voru að sinna hinum ýmsu morgunverkum, hár, tennur, farði, neglur og ein virtist vera að sauma fötin á sig. Þær voru rosalega margar en virtust kannski fleiri því baðherbergið er lítið.
Þegar ég gekk inn leið mér eins og risa en ekki bara risa heldur risa úr grárri forneskju. Þær virtust allar vera helmingi yngri en ég og helmingi minni. Ég geri ráð fyrir að þær séu úr samfélagi sem virðir eldra og stærra fólk, kannski frá heimkynnum súmó íþróttarinnar, því ég fékk strax pláss við vask og fékk að hafa hann útaf fyrir mig. Ég byrjaði morgunverkin mín og horfði varlega í kringum mig á meðan. Að lokum stöðvuðust augu mín á spegilmyndinni fyrir framan mig. Úfið hár eins og áður segir, svefndrukkið andlit, smá tannkrem í munnvikinu og skærgulur bolur. Asísku stelpurnar í kringum mig náðu mér upp að bringu og á bringunni minni, í augnhæð við þær var broskarl. Í kringum broskarlinn stóð "I took my pills today".
Núna eru þær kannski líka með fordóma fyrir gististöðum nálægt aðaljárnbrautarstöðvum?
Engin ummæli:
Skrifa ummæli