sunnudagur, júlí 13, 2003

Skringilegt að vakna sjálfviljug langt fyrir hádegi á sunnudegi... kannski þessi mikli svefn undanfarna daga hafi haft góð áhrif á allt saman og ekki aðeins á flensuna vegna þess að ég vaknaði ekki bara eldsnemma heldur er ég búin að vera að taka til, vaska upp og er að fara að halda áfram með tréið mitt á veggnum sem er að verða soldið flott... ég er meira að segja að pæla að hafa nokkur laufblöð blá og rauð og kannski gul því að þetta er að sjálfsögðu ekki raunverulegt tré vegna þess að ég er að mála það auk þess sem ég er ekki næstum því nægilega góð til að gera það "lifelike" þannig að afhverju ekki?

Fékk þetta á emaili um daginn frá Grétu og mér finnst það rosalega fyndið:)

On behalf of Canadians everywhere I'd like to offer an apology to the United States of America. We haven't been getting along very well recently and for that, I am truly sorry.

I'm sorry we called George Bush a moron. He is a moron but, it wasn't nice of us to point it out. If it's any consolation, the fact that he's a moron
shouldn't reflect poorly on the people of America. After all it's not like
you actually elected him.

I'm sorry about our softwood lumber. Just because we have more trees than you doesn't give us the right to sell you lumber that's cheaper and better than your own.

I'm sorry we burnt down your white house during the war of 1812. I notice you've rebuilt it! It's Very Nice.

I'm sorry about your beer. I know we had nothing to do with your beer but, we Feel your Pain.

I'm sorry about our waffling on Iraq. I mean, when you're going up against a crazed dictator, you wanna have your friends by your side. I realize it took more than two years before you guys pitched in against Hitler, but that was different. Everyone knew he had weapons.

And finally on behalf of all Canadians, I'm sorry that we're constantly
apologizing for things in a passive-aggressive way which is really a thinly veiled criticism. I sincerely hope that you're not upset over this. We've seen what you do to countries you get upset with.

Thank you.

from: Bob


þessi brandari frá Valgerði er geðveikt fyndinn:) ég hló upphátt að honum þannig að kötturinn hélt að það væri eitthvað hræðilegt að gerast og faldi sig undir sófanum... :

Wabbits
A little girl walks into a pet shop and asks in the sweetest little
lisp:
"Excuthe me, mithter, do you keep wittle wabbits?"
The shopkeeper gets down on his knees (so that he's on her level),
and asks:
"Do you want a wittle white wabby or a soft and fuwwy black wabby
or maybe one like that cute wittle brown wabby over there?"
The little girl puts her hands on her knees, leans forward and says in
a quiet voice:......"I don't fink my pyfon weally gives a thit."

talandi um köttinn... núna er ég að fara til Færeyja eftir viku og veit ekki hvað ég á að gera við hann á meðan:( síðast þegar ég fór flutti vinur minn inn en núna stendur það ekki til boða.... á ég að láta hann vera hérna og biðja fólk að kíkja í heimsókn eins oft og það getur (láta hellings af fólki fá lykil sem ég veit að fílar þetta fíbl) eða á ég að leyfa honum að gista hjá mömmu og pabba þann tíma sem ég verð í burtu?
ég er auðvitað eitthvað geðveik... þetta er bara köttur og ég fíla ekki ketti en hann er líka svo lítil sál og góður í sér og vitlaus og loðinn og huglaus og sætur og elskar mig og treystir mér.... þetta hefur aldrei verið vandamál áður vegna þess að ég hef aldrei farið neitt í lengri tíma .... nokkrar helgar og þá hefur einhver komið í heimsókn kvöldið/kvöldin sem ég var í burtu og þegar við bjuggum með pabba hans átti hann bæði systur og það bjó fólk í sama húsi... sort of:) kannski ætti ég að láta hann fara þangað í pössun? þau hafa aldrei samband við þetta "barnabarn" sitt og hafa ekki hitt hann í næstum tvö ár:)
kannski er ég bara að verða svona kattarkona?



aníhú, ætla að fara að gera eitthvað af viti þar sem þetta er síðasti frídagurinn....

Engin ummæli: